Bəlkə də o adi, sıradan sandığın günlər əslində ən az yara aldığın, ən çox güldüyün, ən az peşman olduğun zamanlardı. İllər keçəndən sonra geriyə baxanda anlayırsan. O küçümsədiyin “pis” günlər əslində ən sakit, ən rahat anların imiş.
Çünki “təcrübə” dediyin şey ancaq keçəndən sonra dəyər qazanır. Yaşayarkən yox, bitəndən sonra başa düşürsən. Ona görə də heç bir il boşuna deyil. Hər biri sənə nəsə qatır.
Çünki “təcrübə” dediyin şey ancaq keçəndən sonra dəyər qazanır. Yaşayarkən yox, bitəndən sonra başa düşürsən. Ona görə də heç bir il boşuna deyil. Hər biri sənə nəsə qatır.