kim oturubsa ordan, sanki yerinə doğulub. pəncərə açılıbsa, bağlatdırmır. bağlanıbsa, açmağa qoymur. soruşursan:
– qardaş, pəncərəni aça bilərik?
– məni vurur.
qardaş, nə vurur? külək də səndən qorxur.
özün oturursan pəncərə tərəfə, sən də özünü padşah kimi hiss edirsən. “istəsəm açaram, istəsəm yox.” deməli, məsələ yerdə yox, səlahiyyətdə imiş.
– qardaş, pəncərəni aça bilərik?
– məni vurur.
qardaş, nə vurur? külək də səndən qorxur.
özün oturursan pəncərə tərəfə, sən də özünü padşah kimi hiss edirsən. “istəsəm açaram, istəsəm yox.” deməli, məsələ yerdə yox, səlahiyyətdə imiş.