Nə qədər qaçsaq da, nə vaxtsa emosiyalar gəlib qapını döyür. Onda görürük ki, qaçmaq əvəzinə yaşamağı öyrənməliyik. İnsan duyğuları ilə mövcud olduğumuz üçün onlarsız heç yerə gedə bilmərik.
Belə insanlar çox vaxt özünü qorumaq üçün emosiyalarını içində saxlayır, ya da onları görməzdən gəlir. Bu, bəzən keçmişdəki travmalar, stres, yaxud sadəcə xarakter xüsusiyyətlərindən qaynaqlana bilər.