Artıq çöldə vaxt keçirməyi xoşlayan hər kəsə qarşı antipatiyam yaranıb 😏. Narahat şalvar-yubkada, tam makiyajda gəzən, kafelərdə ömrünü keçirən , evə girməyən, guya sosiallaşan, əslində bir poxa dərman olmayan hər kəsdən qaçıram.

Evim gözəl evim, lazımsız insanlar yoxdur. Kinolarım var, kitablarım var, təmizliyim, nizamım, rahatlığım var.
Həyatda ən çox arzuladığım yaşam, pensiyaya çıxım oturum evdə divanda yeyim icim tv izleyim heçkimə qaynayıb qarışmayım dediyim aktivitə
evdə təkbaşına oyun oynamaqda buna aiddi . Bu həyatdan insanı qoparan öz dünyasını yaratmağa kömək edən bir aktivitedir.Bütün hislər: qorxu,həyəcan,sevinc kimi duyğuları qısa nüddətdə yaşamağı sağlayır.Mən uşaq vaxtı fərqli oyunlar oynamışam və indi böyüdükcə görürəm ki,oynadığım oyunlar əslində özümü kəşf etməyə yardımçı olurmuş.Marağlarımı,hobilərimi kəşf etməyə yardımçı olur.Əgər siz də mənim kimi uşaqlıq illəri cəmiyyətdən bir qədər kənar keçirmisinizsə oyun oynamağın necə də yaxşı bir şey olduğunu bilərsiniz.Ancaq yaxşı tərəfi olduğu kimi mənfi tərəfləri də var.Buna misal olaraq real həyatda insanlar ilə ünsiyyət qurmaq real dostluqlar etmək çətinləşir.Ən əsası pc görməyən insanlara oyun oynamağı sevirəm deyəndə qəribə reaksiya ilə üzləşə bilərsiniz.Fiziki problemlər də yarada bilir.Bununla belə oyun oynamaq hər zaman gözəl olub və yalnız vaxt keçirmək üçün əla vasitədir.