Bu başlığa rast gəlincə düşündüm – 2019-cu ildən bəri bir an belə peşmanlıq hiss etməmişəm. Halbuki keçmiş həyat yoldaşım pis insan deyildi, hətta hələ də çox dəyər verdiyim biridir. Amma bəzən münasibətlərin bir ömrü olur və sonlanması gərəkir, çünki artıq hər şey tükənmiş olur. Bu nöqtəyə gəlinəndə, ayrılıq o qədər də çətin olmur yəqin.

Təbii ki, sonrasında səni mükəmməl bir həyat və ya əla münasibətlər gözləmir, amma heç olmasa özünü bədbəxt hiss etdiyin bir dövrədə tələyə düşmüş kimi yaşamırsan. Azad hiss edirsən. Gözəl nələrsə yaşamaq ümidi olur içində. Və əgər yenə də bədbəxtsənsə, bunun səbəbləri yalnız səninlə bağlı olur. Bu da sənə bədbəxtliyinin məsuliyyətini daşımağı öyrədir.

Amma yəqin ki, insanı ən çox yaxşı hiss etdirən şey – birinin əlindən səni incitmə gücünü almaqdır... Hər gün canını sıxma haqqını ondan geri almaq.