ağır mövzudur, amma bir o qədər də dərin. bilmək ki, sonumuz var, bəzilərinə daha dəyərli edir hər anı. insanlar ya qorxur, ya da hər şeyi boş verir. məncə, ən yaxşısı bilib yaşamaqdır – sevmək, gülmək, dərs almaq, peşman olmamaq üçün.
insanlar bir gün öləcəklərini qəbul etsələr də, o günün gələcəyini heç düşünmürlər. Ölüm gerçəyi ancaq ölümün astanasında olanlara təsir edir və o andan etibarən onlar yaşamaq deyil, ölmək istəyirlər. Bir sözlə, ən təvazökar insan belə öləcəyini bilmədən, amma heç vaxt ölməyəcəkmiş kimi yaşayır; Ölümün gerçəkliyi yalnız ölərkən onların üzünə vurur.