Sevgilisiz yaşaya bilən insan, özünü və həyatını tamamilə qavrayıb, daxili huzur tapmış insandır. Onun xoşbəxtliyi başqasına bağlı deyil; özünü sevər, öz həyatını idarə edər. Amma bu, insanın sevgiyə və əlaqəyə qarşı soyut olduğu anlamına gəlmir, sadəcə, o, daxili gücünü tapmışdır.