Bəyənmək daha çox zahiri bir hissdir — ilk təəssüratla, görünüşlə, davranışla formalaşır. Kimsə səni güldürürsə, xoş görünürsə, marağını çəkirsə, bəyənirsən. Amma sevmək elə deyil. Sevmək zamanla baş verir, vərdişlə, paylaşmaqla, incikliklərlə sınaqdan keçir.
Bəyəndiyin biri ilə vaxt keçirdikcə, əslində onu sevib-sevmədiyini anlayırsan. Çünki bəyənmək asandır, keçicidir. Sevmək isə bir şey qurtaranda belə içində qalan hissdir. Bəyəndiyinə dərhal yaxınlıq hiss edə bilərsən, amma sevdiyini zamanla, kiçik detallardan, sükutdan tanıyırsan.
Ona görə də sevmək, bəyənməyin çox o tərəfində — daha dərin və daha səbirli bir bağdır.
Bəyəndiyin biri ilə vaxt keçirdikcə, əslində onu sevib-sevmədiyini anlayırsan. Çünki bəyənmək asandır, keçicidir. Sevmək isə bir şey qurtaranda belə içində qalan hissdir. Bəyəndiyinə dərhal yaxınlıq hiss edə bilərsən, amma sevdiyini zamanla, kiçik detallardan, sükutdan tanıyırsan.
Ona görə də sevmək, bəyənməyin çox o tərəfində — daha dərin və daha səbirli bir bağdır.