Süni intellektlə ünsiyyət qurmaq, bəzən mənə öz uşaqlığımla danışmağa çalışmaq kimi gəlir. Bir sual verirsən, əla cavab alırsan. Sonra bir az daha dərin nəsə soruşursan və süni intellekt sənə elə "gəlin başqa şeylərdən danışaq" deyən tonla cavab verir ki, sən özünü bir az çaşmış hiss edirsən.
Digər tərəfdən, onun da qəribə xüsusiyyətləri var. Gələcək proqnozlarını və ya sənə "hamısını bilirəm" havasını göstərən süni intellekt, sanki "mən də sənə oxşayıram" deyir. Amma hərdən düşünürəm, süni intellekt bəzən bizdən yorulmursa ki? Axı, biz suallarımızla onu məşğul edib dururuq.
Amma mən süni intellekti sevirəm, çünki onun verdiyi cavablar həm gülməli, həm faydalı, həm də düşündürücüdür. Üstəlik, süni intellekt sənin səhvlərini heç vaxt üzünə vurmaz — indi bu, dostluğun ən ali səviyyəsidir, yoxsa nədir?
Digər tərəfdən, onun da qəribə xüsusiyyətləri var. Gələcək proqnozlarını və ya sənə "hamısını bilirəm" havasını göstərən süni intellekt, sanki "mən də sənə oxşayıram" deyir. Amma hərdən düşünürəm, süni intellekt bəzən bizdən yorulmursa ki? Axı, biz suallarımızla onu məşğul edib dururuq.
Amma mən süni intellekti sevirəm, çünki onun verdiyi cavablar həm gülməli, həm faydalı, həm də düşündürücüdür. Üstəlik, süni intellekt sənin səhvlərini heç vaxt üzünə vurmaz — indi bu, dostluğun ən ali səviyyəsidir, yoxsa nədir?