Bu hiss, insanın özünü ifadə etmək üçün sözlərdən daha çox bir metaforaya ehtiyac duyduğunu göstərir. Ürək partlamaz, amma hisslər bəzən həqiqətən də "partlayış" kimi hiss olunur.
bunun ən pis tərəfi, ürəyin hər daim partlayacaqmış kimi olub heç vaxt partlamamasıdır.
