Bəzən elə olur ki, sadəcə saatlarla gəzmək istəyirsən, heç bir məqsəd olmadan. Ayaqların səni heç bir yerə aparmasın, sadəcə ətrafı seyr et, düşüncələrinə qərq ol. Hava necədir, insanları necə görürsən, hansı səs-küylər var – bu da bir rahatlıq verir. Düşünürsən ki, evə dönmək istəmirsən, çünki hər şey daha sakit, daha təbii görünür. Həyatın üzərindəki təzyiqi azaldan, sadəcə yavaş-yavaş hərəkət etmək istəyirsən. Saatlarla gəzmək, bəzən ruhu yenidən tapmaq kimidir.